- Szczegóły
- Poprawiono: 22 luty 2024
- Odsłony: 45
2024.02.20 – Refleksje nad Eucharystią
Eucharystia w życiu św. ojca Pio
Ojciec Pio doskonale zdawał sobie sprawę z tego, jak ważna jest Eucharystia i co tak naprawdę dzieje się na ołtarzu. Dlatego zawsze był głęboko poruszony.
Ojciec Pio wielokrotnie mówił, że nie czuje się godny odprawiać Najświętszej Ofiary, płakał z tego powodu, drżał na ciele. Ale później, poruszając się z wielkim trudem, wychodził z zakrystii do ołtarza. Kiedy patrzyło się na niego z boku, było widać, że każdy krok sprawia mu ból, podobnie poruszanie rękami. Uginał się pod jakimś niewidzialnym ciężarem. Mimo ogromnego cierpienia, Mszę św. celebrował kilka godzin.
„Odprawiając Mszę św., nie odczuwam zmęczenia, ponieważ nie stoję na nogach, lecz wiszę na krzyżu razem z Jezusem, jako Jego pomocnik w wielkim dziele zbawienia. To Pan tak sprawił, nie z powodu jakichś moich zasług, ale wyłącznie ze swojej najwyższej dobroci” – mówił.
Tysiącom ludzi przybywającym do San Giovanni Rotondo na zawsze pozostał w pamięci ten niezwykły obraz zakonnika wpatrującego się godzinami w krzyż. Zwieszona z krzyża głowa Chrystusa i wyciągnięta w górę twarz Jego ucznia – taką scenę zapamiętywał każdy. Tajemnica cierpienia łączyła go ściśle z Chrystusem Ukrzyżowanym. Modląc się, ojciec Pio często płakał. Musiał to być naprawdę wstrząsający widok.
Ojciec Pio Eucharystię nazwał „przerażającą tajemnicą”. Zapewne z tego powodu trwała ona nawet kilka godziny.
Na zarzuty, że celebruje ten sakrament zbyt długo, odpowiadał: „Pan wie, że chcę odprawiać mszę świętą tak, jak inni to czynią, ale nie zawsze potrafię. Są takie chwile, że nie mogę iść naprzód. Czuję, że upadłbym, gdybym się nie zatrzymał”. Doskonale rozumiał ogromną wagę Eucharystii.
Dlatego te myśli o Eucharystii trzeba zapamiętać na zawsze:
„Pan Bóg w Eucharystii składa nam pocałunki miłości. Zatem przyjmujmy z wielką wiarą i miłością Komunię Świętą”.
„W tych tak smutnych czasach śmierci wiary, triumfującej bezbożności, najbezpieczniejszym środkiem uchronienia się przed chorobą zakaźną, która nas otacza, jest wzmacnianie się pokarmem eucharystycznym. Rzeczą oczywistą jest, że nie może się nim wzmocnić ten, kto miesiącami nie karmi się ciałem nieskalanego Baranka Bożego”.
„Każda Msza święta, w której dobrze i pobożnie się uczestniczy, jest przyczyną cudownych działań w naszej duszy, obfitych łask duchowych i materialnych, których my sami nawet nie znamy. Dla osiągnięcia takiego celu nie marnuj bezowocnie twego skarbu, ale go wykorzystaj. Wyjdź z domu i uczestnicz we Mszy Świętej. Świat mógłby istnieć nawet bez słońca, ale nie może istnieć bez Mszy świętej”.
„Póki nie jesteśmy pewni, że nasze sumienie jest obciążone ciężką winą nie należy zaprzestawać przyjmowania Komunii świętej”.
„Niegodni Jezusa jesteśmy wszyscy, ale to On nas zaprasza. On tego chce. Upokorzmy się przed Nim!”
„Przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie wzbudzaj święte uczucia, rozmawiaj z Nim, módl się i trwaj w Objęciach Umiłowanego”.
„Jak mogę nosić w mym małym sercu Nieskończonego? Jak mogę zamykać Boga w małej celi mej duszy? Moja dusza napełnia się w bólu i miłości. Napełnia mnie trwoga, że nie zdołam zatrzymać Go w wąskiej przestrzeni mego serca”.
6 powodów, dla których warto uczestniczyć we Mszy świętej
1. Bóg schodzi na ziemię i oddaje swojego Syna dla twojego zbawienia. Odnawia tajemnicę wcielenia, by być obecnym nawet w najmniejszym okruchu chleba i każdej kropli wina, przemienianych przez Ducha Świętego w Jego Ciało i Krew.
2. Wciąż uobecnia swoją mękę, byś mógł się z nią zjednoczyć. Nie tylko złączyć z Nim swoje cierpienia, ale całe swoje życie. I przez to otworzyć każdy obszar życia na Jego zbawienie, na Jego błogosławieństwo.
3. Eucharystia czyni cię bardziej wolnym od pokus, oczyszcza pamięć i wolę ze skłonności do złego. I jednocześnie umacnia w czynieniu dobra. Szatan nie ma wtedy do ciebie przystępu.
4. Dziękczynienie i wychwalanie Boga w Eucharystii dopełnia dziękczynienie, które składamy Bogu w czasie modlitwy. Bo Eucharystia jest szczytem dziękczynienia.
5. Składając na ołtarzu ofiarę ze swojego życia, masz udział w zasługach Chrystusa, w Jego ofierze. On błaga za tobą z takim samym krzykiem i z taką samą mocą, jak błagał na krzyżu za swoich nieprzyjaciół. Jego rany i Jego krew wciąż wołają o miłosierdzie i zbawienie dla ciebie.
6. Wszyscy święci i aniołowie łączą się w każdej modlitwie Eucharystycznej z tobą, wołając do Boga w twojej intencji.
Co daje Eucharystia? 10 skutków w życiu tego, kto Ją przyjmuje
1. Jedność z Chrystusem
Eucharystia to zamieszkanie w Nim i Jego zamieszkanie w nas.
2. Zmazanie grzechu powszedniego dzięki Komunii
Eucharystia to zjednoczenie z samą Miłością. Ta Miłość wypala wszelkie pozostałości grzechu powszedniego, oczyszcza i uzdalnia do czynienia dobra.
3. Ochrona przed grzechem śmiertelnym
Eucharystia jest jak warstwa ochronna, która sprawia, że trudniej pokusom skłonić człowieka do grzechu.
4. Osobista więź z Jezusem
Eucharystia to moment niesamowitej i niepowtarzalnej więzi z samym Bogiem. Eucharystia tę więź rodzi, podtrzymuje, ocala, odnawia.
5. Eucharystia daje życie
Eucharystia „podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie” (KKK 1392).
6. Jedność z Ciałem Chrystusa
Bliskość z Chrystusem, którą zawdzięczamy Komunii św., daje nam także bliższą łączność z innymi, którzy przyjmują Komunię św. Można powiedzieć, że Eucharystia to spoiwo łączące nas z Jezusem oraz naszymi braćmi i siostrami w Kościele.
7. Uwrażliwienie na biednych
Eucharystia przemienia Chrystusa, który jest Chlebem dla wszystkich, wszystkich jednoczy i wszystkich karmi. Ktoś, kto karmi się Eucharystią, jest przemieniany na wzór Chrystusa.
8. Pocieszenie duchowe
Eucharystia jest tutaj, na ziemi, doświadczaniem tej radości, która jest w niebie. Dlatego jest pocieszeniem i nadzieją.
9. Duchowy pokój
Eucharystia pozwala także doświadczyć niebiańskiego spełnienia, czyli pokoju. Świadczą o tym ludzie, który w najtrudniejszych warunkach, w czasie wojen doświadczali nieskończonego pokoju wbrew temu, co ich otaczało.
10. Eucharystia to centrum naszego życia
Eucharystia jest najcenniejsza perłą Kościoła, ponieważ jest nią sam Jezus. Sam Bóg przebywa w ten sposób z nami.
Ë Ë Ë Ë Ë
Modlitwa św. Tomasza z Akwinu
Wszechmogący, wieczny Boże, oto zbliżam się do Najświętszych tajemnic Twego Syna Jednorodzonego, naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Zbliżam się do nich jak chory do lekarza życia, jak nieczysty do źródła miłosierdzia, jak ślepy do światła wiecznej jasności, jak ubogi i nędzny do Pana nieba i ziemi.
Błagam Cię, abyś dzięki swej nieskończonej hojności uleczył moją słabość, obmył moje grzechy, rozświetlił moje mroki, wzbogacił moje ubóstwo i okrył nagość, abym mógł przyjąć Chleb aniołów, Króla nad królami i Pana nad panami z taką czcią i pokorą, skruchą i pobożnością, z tatką czystością i wiarą, z takim zamiarem i uwagą, jak tego wymaga moje zbawienie.
Spraw łaskawie, abym przyjął nie tylko znak zewnętrzny sakramentu Ciała i Krwi Pańskiej, lecz istotę i całą moc tego sakramentu. Najłaskawszy Boże, daj mi tak przyjąć Ciało Twego Syna Jednorodzonego, naszego Pana, Jezusa Chrystusa, które wziął z Maryi Dziewicy, abym mógł być wcielony w Jego Ciało mistyczne i zaliczony między Jego członki.
Ojcze najmilszy, pozwól mi wiecznie wpatrywać się bez zasłony w oblicze umiłowanego Syna Twego, którego teraz w czasie ziemskiej wędrówki pragnę przyjąć pod postacią Chleba. Amen.
katowicka.pl
KATECHIZM